Uyumlamalar arasında ayrı bir yeri var. Çünkü ihtiyaç olabiliyor. Nazar uyumlamasını çok seviyorum, nazar ağır bir durumdur ya; kişi bundan kurtulunca, hop diye hayatının bir bölümü değil, her şeyi değişiyor, rahatlıyor.
Öncesinden çok çok bunalmış, her şey başının üstüne yıkılmış, sıkışmış, depresyonda hissederken; Nazar uyumlaması ve nazar kalkanı yapılmasıyla; Aurasındaki yırtıklar da onarıldığında ve tüm çakralar tek güçlendirildiğinde, o bedbaht insanın ruh halinin değişimini görmeyi seviyorum.
Yalnız nazarlıyken açıkçası empat olduğum için o nazardan ben de bunalıyorum, taa ki uyumlama aldığında ışığı ve aurası değiştiğinden, ancak o zaman çekilir oluyor o kişiler.
Çünkü ne olursa olsun nazar öyle kötü bir şeydir ki, kişinin insanlarla arası açılır, olmadık yerde tartışma çıkar, hayatında aksilikler peşini bırakmaz; velhasıl uğursuzluk vardır.